วันศุกร์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ชีวิตของฉันในวันที่ 17 พฤศจิกายน 2561


ในชีวิตของคนเรานั้นต้องเจอกับความสุขและความทุกข์ควบคู่กันไป ก็เหมือนกับฉันในวันนี้ที่กำลังมีความสุขกับสิ่งที่อยู่รอบข้างฉัน ก่อนอื่นต้องขอพูดถึงความเป็นมาของความสุขก่อนนะค่ะ
เริ่มตั้งแต่เกิดมา (อุ้ย นานไปรึเปล่าเนี่ย)รู้สึกว่าจะนานไปหน่อยนะพูดถึงปัจจุบันนี้เลยแล้วกัน

คือว่าตอนนี้ฉันก็ได้ทำงานอยู่ที่ กรุงเทพฯแล้ว(บ้านเดิมอยู่พะเยา) เป็น เภสัชกร อยู่ที่โรงพยาบาลศิริราช ฉันมีความสุขมากที่ได้ทำงานในสิ่งที่ฉันรัก ถึงแม้ว่าทุกวันจะต้องทำงานหนักก็ตาม (ที่จริงเงินเดือนเยอะต่างหาก ตั้ง300,000บาท)ความสุขอย่างแรกจบไปแล้ว

ความสุขอย่างที่ สอง คือ ฉันสามารถสร้างบ้านใหม่ให้พ่อแม่อันเป็นที่รักของฉันสำเร็จ เพื่อตอบแทนพระคุณของท่าน ที่ท่านเลี้ยงดูฉันมาจนเป็นเภสัชกรที่น่ารักที่สุดในโลก

ความสุขอย่างที่ สาม ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเทวดาถึงสาปให้ฉันมีหน้าตาที่น่ารักอะไรขนาดนี้ เพราะว่าที่โรงพยาบาล คุณหมอ ทุกคนพากันมาแจกขนมจีบฉันทุกวัน ฉันล่ะเบื่อเลย...

ความสุขสุดท้าย ก็คือ ฉันได้อยู่กับคุณพ่อคุณแม่ของฉัน ได้ทำงานที่ฉันรัก และอยู่กับคนที่รักฉันและฉันก็รักเขา อ๋อ ลืมบอกไป ว่าแฟน ฉันเขาก็คือ ลูกชายของคนที่รวยที่สุดในประเทศไทย

และในวันพรุ่งนี้ครอบครัวเขาก็จะพาครอบครัวฉันไปทานอาหารเช้าที่ประเทศ เกาหลี จากนั้นก็ทานอาหารเย็นที่ประเทศฝรั่งเศส ด้วย


ดิฉันอยากจะบอกทุกคนที่กำลังอ่านอยู่ว่า ก่อนที่ฉันจะมีความสุขได้ขนาดนี้ ฉันต้องเจอกับอุปสรรคมากมาย ที่พัดเข้าใส่ชีวิตของฉัน แต่ฉันก็ไม่ยอมแพ้ ที่ฉันมีวันนี้ได้ก็เพราะ คุณพ่อคุณแม่ที่คอยให้กำลังใจ และที่สำคัญเราต้องอดทน....

ลมหายใจมีไว้ให้ความหวัง


สร้างพลังดวงจิตอย่าคิดถอย


อย่าอยู่อย่างชีวิตที่เลื่อนลอย


โหยละห้อยเสียกาลและเวลา


อุปสรรคเข้าเผชิญจงเดินสู้


ยอมรับรู้ด้วยใจที่อาจหาญ


ตรึงและตรองแก้ไขอย่านิ่งนาน


รีบประสานเข้มแข็งด้วยแรงใจ


ไม่มีความคิดเห็น: